ایا در باره نظام اموزش وپرورش پیش از دبستان باید دوباره اندیشید.

یکی از نتایج عمومی شدن امر اموزش در این قرن افزایش رقابت در تحصیل می باشد.دست یافتن به بسیاری از شغلهابستگی به مدرک ونشانی دارد که از مراکز تحصیلی دریافت می شود.خصوصا بعضی کشورها که بنا را بر مدرک گرایی گذاشته اند.
ثابت شده کودکانی که چند سال به مراکز پیش از دبستان رفته انداسانتر از انهایی که از این امتیاز محروم بوده اند وارد دبستان ومراحل بعدی تحصیل شده اند.بنابراین گذراندن این دوره عامل مهمی در موفقیت تحصیلی به حساب می اید.با توجه به اینکه شکست تحصیلیزیاد است وبخصوص در میان کودکان طبقه کارگر به سادگی میتوان نگرانیها واشتیاق والدین را برای وارد کردن کودکانشان به جریان اموزش وپرورش در سنین کودکی درک کرد.
پس دبستان بجای انکه دانش اموز از کانون خانواده دریافت کند،به مرور تغییر میکند و کودکانی که اشنایی اولیه با زندگی واجتماع بدست اورده اند،را جذب میکند.
شک نیست که کودک در ماههای اولیه رشد تحت تاثیر خانواده خود باشد.محیط خانواده ارزسهای ویژه ،ملی،منطقه ایو خصایص طبقاتی را به کودکان منتقی میکند وهمچنین باورهای مذهبی،فرهنگ خانواده،عادتهای گوناگون در زمینه تغذیه،بیان،تفریح وگذراندن اوقات فراغت را منتقل میکند.این به معنی ان نیست که خانواده واکنشهای کودک را  یکنواخت وخنثی میکند. مسئله تفاوتهای فردی را نباید از یاد ببریم چون هر یک از کودکان خوب بودن وبد بودن خود را با پذیرفتن محیط تطبیق داده وجذب میکنند.
سالهای بین سه تا شش سالگی مرحله شکل گیری شخصیت است که با حساسیت زیاد کودکنسبت به پیرامون خود مشخص می شود.این سالهابه عقیده متخصصان تعلیم و تربیت دقیقا زمان اموزش قبل از دبستان است که نفوذ وتاثیر ان میتواند دائمی وهمیشگی بوده،پس ممکن است با نفوذ وتاثیر خانواده مطابقت یا خدای نکرده مقابله کند.
عملکرد اساسی اموزش پیش از دبستان اشنا کردن کودکان با زندگی اجتماعی است.این اجتماعی کردن دو جنبه دارد:از یکسو اشکارا به کودک میاموزد که چگونه به صورت جمعی با همسن وسالهای خود و بزرگسالانی که والدین او نیستند،وظایف خود را انجام داده وبا انها زندگی کند.از سوی دیگر که تا حدودی پنهان میباشد نوعی یگانگی در واکنش با کودکان داشته
باشد.یعنی تمییز اعمال خود،انچه مثبت وانچه منفی میباشد.
اموزش پیش از دبستان معمولا از برنامه خاصی پیروی نمی کند،قاعده کلی ان است که به کودکان نمره داده نشود.لیکن بر اساس کارها و فعالیتهایی که می کنند،تشویق می شوند.
تا دیدار و گفتگویی بعد خدا نگهدار.